Kittens Domino

Op 14 september 2005 zijn de kittens van Nemóphila's Domino of zo... & GIC Xanthoria's Jayden geboren
On the 14th of September 2005 the kittens are born from Nemóphila's Domino of zo... & GIC Xanthoria's Jayden geboren

13 weken geleden werden de kittens van Domino geboren;
12 weken geleden ginden bij de zuigelingen de oogjes open;
11 weken geleden scharrelde er 3 lieve kitties door de kittenkooi;
10 weken geleden likte ze van de pap;
9 weken geleden kregen ze hun eerste wromkuurtje;
8 weken geleden werd de kittenkooi te klein voor hen;
7 weken geleden verhuisde de kleintjes naar de kattenkamer;
6 weken geleden was het tijd voor hun eerste prikje;
5 weken geleden zijn ze ziek geweest, en wilde niet eten;
4 weken geleden hebben ze op het huis gepast, toen wij naar Denemarken waren;
3 weken geleden zijn het al echte boefjes
2 weken geleden hebben ze hun tweede prikje gehad;
1 week geleden braken ze heel de keet af hier;
Vandaag zijn de kleintjes 13 weken geworden en mogen ze verhuizen;
Nog 4 dagen en dan nemen we afscheid van Dazzle........
Nog 7 dagen en Lucifer gaat verhuizen..........

We hebben het weer volbracht, van afhankelijk zuigelingen zijn de kittens van Domino opgegroeid tot ondeugende peuters!
Met een gewicht waar ik erg blij mee ben!!

Rrrrrrrrrrrrr prrrrrrrrrrrrroetttttttttttttrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr, prietttttttttttttt grrrrrrrrrrrr prttttttttttt......
Rara wie ben ik, het is bont, lief en errug krols hahahha. Domino dweilt weer over de grond.

Wat zit er verschil in kittens. De kleintjes van Domino lopen op de kittens van Tessa een paar weken achter.
Nou waren die van Tessa ook wel erg bijdehand.
Als ik ze laat in de avond naar boven wil brengen, dan maak ik 3 bakjes met voer en loop al roepend te trap op.
Zoiets als de rattenvanger van Hamelen, maar dan anders.
Ik roep dan :" poeoeoeoeoeoeeooesjes, kleine poeoeoeoeoeoeoeoesjes en meestal weten ze dat na een paar keer.
Nou gisteren hadden de boefjes het voor het eerste door. Daar kwamen ze aan huphuphup de trap op.
Leuk is dat altijd weer!

De laatste dagen was Domino wat sip, ik had het gevoel dat ze buikpijn had.
Ze mepte naar de kittens en zat maar stil in een hoekje.
Gisteravond heb ik haar lekker mee naar bed genomen. Fijn haar buikje gemasseerd, daar genoot ze zichtbaar van.
De rest van de nacht heeft ze pal tegen me aangelegen. Even geen kittens he meid, even tijd voor jezelf!!
Vanmorgen was de dame krols hahahahaha... nou ja dat was niet de bedoeling.
Nu is ze weer heerlijk aanwezig en priet en proet ze door huis. Alles is lief, van stoolpoot tot aan alle kastraten!
Vandaag en gisteren heb ik de "gang" nog een keer met z'n allen op de foto gekregen, prachtig!!!
Enne zoals Robin altijd doet met zijn rode(witte) kleinzoons, ze hebben samen Wehrters Echte zitten sabbelen zo als je kunt zien op de foto;-)

Zo opgeruimd staat netjes. De kittenkooi ligt weer op de zolder, hij stond me voort aardig in de weg!
Sinds half juli was dat ding prominent aanwezig in onze huiskamer, maar nu is tie weg! Waarnschijnlijk voor een half jaar!!!
Voor de verwarming heb ik nu het Maxicaanse huisje staan, en das leuk, Nicolai, of Dierooie, maar dat mag ik van Tine niet zeggen:-), ligt er erg graag in.
Nee, niet in het huisje, maar in de cactus die uitsteekt. Er komt dan net een koppie boven uit, het is een schatje Dierooie van van ons!
Nelson voelt zich erg op zijn gemak hier, vaak ligt hij met zijn grote, dikke, witte buik te showen, en moet ik em uitgebreidt op zijn buikje kriebelen.
Norali houdt haarzelf bezig met alles wat ik aan mijn kleding heb hangen. Sluitingen van een rits en dergelijke zijn onweerstaanbaar voor haar.
Domino begint het moederschap een beetje beu te worden, geeft niet hoor lieverd, je hebt je best gedaan.
Nog 1 week en dan gaat Nelson verhuizen, hij is er klaar voor. Voor de duvel niet bang en erg lief.
Ons rode ventje mag dan nog een halve week hier blijven, gelukkig maar, want anders is het ineens zo stil in huis.

Sinds het weekend hebben de kittens flink gegeten en zijn dan ook enorm gegroeid.
Nelson en Nicolai vielen van woensdag tot donderdag bijna 100 gam af. Das erg veel, maar ik herken het wel.
Wanneer kittens zich niet lekker voelen dan gaan ze het eten staken en vallen dan erg snel af.
Daarom ben ik op vrijdagmorgen begonnen met dwangvoeding. Vanaf zaterdag avond zijn ze weer in stijgende lijn.
Het is altijd weer schrikken, ook al ken ik het fenomeen, en gelukkig duurt het altijd maar even.
Nu hoeven de kleintjes niks meer te ondergaan. Ze krijgen voordat ze gaan verhuizen nog een wormkuurtje en dat was het dan.
Gelukkig geen prikjes meer voor onze Bosliefjes!!!
Vandaag hebben we het hekwerk van de kittenkooi naar boven gebracht. De kittens zijn zo groot en wijs dat ze er niet meer in slapen of zo.
Nu is het even leuk om in de "openlucht" te spelen, op de bodem van de kooi.
Domino mekkert nog steeds door het huis, ze kan het niet laten. En omi Freya vangt zo nu en dan een speelgoedmuisje.
Alle kittens moeten dan komen kijken wat ze gevangen heeft, gekke meid!

Het gaat al een stuk beter met de kittens, ze eten beter en groeien weer door, pfffffffffffff....
Dat hebben we weer gehad.
Vandaag was er mooi licht in de huiskamer en heb ik de boefjes op de foto gezet.
Ook hebben ze nieuwe lampjes gekrgen voor kerst:-)

Het lijkt erop dat de hongerstaking van de kittens iets te maken heeft met een entreactie.
Na hun prikje van dinsdag vertikken de heren het weer om te eten. Net als 4 weken geleden!
Ze krijgen dus wéér dwangvoeding.
Norali eet tot nu toe gewoon door, maar ook voor haar vrees ik dat ze het eten weer zal staken.
Maar goed de vorige keer is het ook goed gekomen, dat zal nu ook wel.
Het dwangvoederen vinden ze niet leuk, de kaken op elkaar, het eten naar buiten werken en als dat allemaal niet lukt kun je nog heel hard met je hoofd zwieren zodat het eten bij het vrouwtje in der haren terecht komt.
Toch ben ik de baas en zullen deze stront eigenwijze kittens eten binnen krijgen!!!

30 november 2005

Jeetje het is al weer de laatste dag van de maand, nog even en de vuurpijlen worden afgeschoten.
Ik heb het idee dat de kittens hun prikje al zijn vergeten, ze spurten door het huis:-)
Ze hebben niet veel blikvoer gegeten, maar ik denk dat ze al over aan het gaan zijn op alleen maar brokjes.
Aan hun gewichten is in ieder geval niks te zien, ze groeien mooi door.

Zo de apk hebben ze weer gehad, ze zijn helemaal goedgekeurd, voor de tweede keer.
De jongens zijn compleet, ze hebben ieders 2 balletjes!!!
De dierenarts was goed over ze te spreken, ze gedroegen zich als geroutineerde katten.
Zelfs Nicolai zat best op zijn gemak op de tafel. De vorige keer zat hij te trillen als een rietje.
Nu zat hij dapper om zich heen te kijken. Ik moest em wel achter zijn broer en zus vandaan halen, de held!!!

Vandaag hen ik wat nieuwe foto's van de jongens gemaakt. Met Noortje wacht ik nog een paar dagen.
Haar oogje is dan wel aan de beterende hand, maar op haar witte vachtje zie je het erg goed.
Over 3 weken gaan de hummels al verhuizen en ik vind ze nog zo klein, zo baby>
Al vinden ze dat zelf natuurlijk helemaal niet. Het is nog echt een nest en liggen dus ook veel met z'n drieën bij elkaar.
Om op schoot te zitten zijn ze alle drie te druk, er is nog zoveel te verkennen.
Muisjes, knisperballetjes, veren en het meest aantrekkelijke plekje in onze huiskamer; in het tv kastje!!!
Probeer ze daar maar eens uit te houden hahaha, dat valt niet mee hoor!
Eten doen ze ook goed, alle soorten nat-voer en ook diverse soorten brokken, waarvan Hills kittenbrokjes veruit favoriet zijn.

Vandaag ben ik even met omi Freya en haar kleindochtertje Norali naar de dierenarts geweest.
Ze hebben beide een traanoogje en Freya sniffelt zo nu en dan.
De dierenarts heeft Norali der oogje goed bekeken en kon niks vreemd ontdekken, alleen dat het wat traant en mogelijk iets geinfecteerd is.
Voor Freya hebben we tabletten en voor Norali een oogzalfje.
Het was wel een schattig gezicht die twee in de reiskennel, in de wachtkamer kroop Norali steeds dichter tegen haar omi aan.
Freya zat afkeurend naar haar te kijken, zo van "wicht, ga op je eigen stukje zitten" Toch mooi die witte vachtjes zo bij elkaar.

Met een beetje kloppend hart heb ik gisteren de laatste kilometers naar huis gereden vanuit Denemarken.
Ik wist wel dat de kittens goed verzorgd zouden worden en dat als er wat mis was we het wel gehoord zouden hebben, maar toch.
Ze hebben onze vakantie dus prima doorstaan en zijn goed gegroeid. Tjonge wat worden ze al groot!!!
Ze voelen goed stevig aan en zetten hier in huis de boel al flink op stelten.
Ze eten als de beste en zijn lekker speels, gewoon kittens zoals ze horen te zijn.
Als ik tijd heb ga ik weer foto's van ze maken, maar ik moet morgen weer werken..........

Tussen de bedrijven door heb ik even tijd om de kittenpagina te updaten.
Ik kan deze keer heel kort zijn, het gaat bere-goed met de kittens. Ze eten alle 3 als dokwerkers en groeien daardoor ook mooi door.
De karaktertjes van de kittens worden nu langzamerhand ook duidelijk.
Noortje is een meisje, speels, lief en ze kan kijken of ze je op gaat eten.
Nelson die straks Dazzle gaat heten is erg ondernemend, vanmiddag klom hij al bij me op de bank.
Lucifer is een innemend lief kereltje en speelt net als de andere twee alsof zijn leven ervan afhangt.
Het mooie van kittens op deze leetfijd is dat ze zo mooi lopen hahaha.
Als ze een sprintje trekken dan hupsen ze als en konijntje door het huis. Ze gooien hierbij hun kontje hoog de lucht in, kostelijk om te zien.
Verder houden ze schijngevechten met elkaar en slapen innig tegen elkaar aan en dromen hun mooiste dromen.
Wat is het toch heerlijk om een baby-poes te zijn, zoals de foto boven aan de pagina laat zien, een gelukkig poezengezinnetje:-)
Ze hebben net ook alle drie op de weegschaal gezeten, tadaaaaaaaaaaaaaaa.......

Eindelijk heb ik wat tijd gevonden om de kleintjes op de foto te zetten.
Het zijn drukke tijden geweest, met werk en het verzorgen van de kittens.
Sinds een paar dagen zie ik duidelijk een verbetering in de eetgewoonte van de kittens.
Niet dat ik ze zoveel zie eten, maar ze groeien en dat is het belangrijkste.
Het zijn guitige kittens en spelen hun spel. Ik vind ze nog erg rustig, maar dat komt omdat de boeven van Tessa de laatste weken erg aanwezig waren.
Maar goed in die leeftijd komen deze lieffies ook nog.
Mika vermaakt zich prima met zijn vriendjes en is helemaal in love met Norali.
Gister lagen de twee jongetjes bij hun mama aan de tiet en hahaha daar gingen de oortjes. Ze bewogen ritmisch op het slikken van de melk, dat blijft een leuk gezicht.
Ze kunnen ook al traplopen, maar dan heb ik liever Mika niet in de buurt. Die heeft er van de week één afgeduwd de kleine lompert.
We houden onze vingers gekruisd en hopen dat de kittens nu gewoon door blijven eten en door blijven groeien, want dan kunnen we onbezorgd genieten.

Vandaag ben ik even met Nelson naar de dierenarts geweest. Hij eet nog steeds als een muis, of helemaal niet.
Dus wilde ik effe checken of hij wel gezond is. Hij is zo gezond als een visje!!!
Zijn buikje is soepel, hij heeft geen koorts, zijn hartje klinkt goed.
Laten we het erop houden dat hij stont eigenwijs is. Ook Nicolai en Noortje eten naar mijn zin te weinig.
Nelson krijgt elke dag een aantal keren dwangvoeding totdat hij het licht weer ziet.
Hij at zo lekker vorige week, hij knabbelde al brokjes en zat zelfs brokken van de volwassen katten te eten.
De dierenarts denkt dat de kittens; en last hebben van de enting, en van de wormen die ik heb gevonden en mogelijk hebben we een virusje in huis.
Alhoewel de katten dan koorts moeten hebben en dat hebben ze niet.
Alle kittens behalve Noortje hebben ook gespuugd, zelfs Mika is vannacht wat ziek geweest.
Het is maar goed dat ze tegen een stootje kunnen.
Verder zijn ze speels en levendig genoeg.
De gewichten zijn niet spectaculair gestegen, maar dat komt vast wel weer.

Het lijkt erop dat de kittens een beetje meegekregen hebben van hun enting.
Niet dat ze nou ziek zijn van harte, of dat ze niezen of sopoogjes hebben. Ze rennen en spelen nog steeds als gekken door het huis.
Maar hun gewichten staan al een paar dagen stil, alleen ons kleine meisje groeit nu verder. Zij heeft die "niet eten dip" vorig weekend gehad.
We weten er wel raad mee en geven de kittens een keer of 3 per dag dwangvoeding. Dan zullen ze met een paar dagen wel weer normaal gaan doen.
Ook vond ik gisteren een stukje worm in de ontlasting. Ik heb ze gelijk weer antiwormpasta gegeven natuurlijk.
Je ziet maar weer, ik heb het helemaal volgens de boekjes gedaan, ontwormen met 4 en 6 weken, ze waren dus pas woensdag weer aan de beurt. Toch glibbert er zo'n glibber ding door.
Ik ga nu dus verder met om de 2 weken ontwormen, iig met 10 en 12 weken weer. Dan zullen die ongewenste gasten wel vertrokken zijn.
Ach ik weet ook wel dat katten wormen bij zich dragen, maar als je der zo met je neus zowat opgedrukt wordt dan schrik je toch wel.

De boefjes zijn goedgekeurd, ze zijn vandaag door de apk gekomen, met glans!!!!
Hartjes, OK! Oortjes, OK medisch gezien hahahaha, luisteren ach....
Tandjes OK, pootjes en andere botjes OK, vachtje OK, oogjes OK, geen vlooien, helemaal goed!!! Hoeraaaaaaaaaaaaaaa.....
Nelson en Norali vonden het prima, Lucifer vond het erg eng, hij zat te bibberen als een rietjes op de onderzoektafel, arme jongen.
Lucifer heeft erg veel weg van onze Simon, die hangt hier thuis ook de bink uit, maar zet em niet tussen kittens of in een vreemde omgeving, want dan kun je zijn oren als ventilatoren gebruiken hahaha.
Gelukkig heb ik altijd Bach Bloesum rescue druppels bij me:-)
In het catterydagboek is al te lezen dat DE Francien langs is geweest, ze heeft foto's gemaakt van oma Freya, tante Donna en breefje Simon en ons meisje Norali.
We wilde eigenlijk ook papabeer Robin op de foto zetten, maar daar had onze bink geen zin in:-)
Francien gaat een tekening maken van deze familie, en ik ben zo benieuwd!!!!!
Verder heb ik te melden dat mama Domino ernstig krols is, een echte slettebak!!! Ze sliert over de vloer en probeert al de kastraten te verleiden, zelfs haar vader Robin.
Gelukkig weet Mika nog lang niet waar Abraham de mosterd heeft gehaald, en dat wil ik graag zo nog een jaartje houden.
Arme Domino, haar kittens zijn net 7 weken en wil nu alweer een man, das toch een foutje in de regie van de natuur!!!
Maar goed ik pas wel op haar, ze wordt zeker niet gedekt. Al is zij het daar helemaal niet mee ens:-)

1 november 2005

Vanavond trof ik de kittens in hun spel in de hal.
Ze gaan al best ver van de kittenkooi, zelfs in de hal. Vandaag hebben ze het Mexivaanse-krab-huisje ontdekt en dat is leuk!!!
Je kunt erop spelen en lekker op slapen.
Ook kun je der erg leuke plaatjes maken. De foto's spreken voor zich!
Norali is weer gaan eten. Ik heb haar een dag of 4 dwangvoeding gegeven, en daarna begon ze uit haarzelf weer te eten. Vandaag had ik zo'n lekker eten voor ze klaar staan dat de dame moest mopperen tegen haar broers die ook wel een hapje lusten.
Morgen hebben we weer ons weegmoment, maar dat zit wel goed, ze voelen allemaal goed rond aan!
Donderdag krijgen ze hun eerste prikje en de apk. Dat laatste is altijd spannen, zouden ze gezond klinken????

De jongens eten als de beste en Nelson is met zijn 6 weken en een paar dagen de kilo al gepasseerd. Ik ben benieuwd of hij de kampioen zwaargewicht gaat worden. het zwaarste kitten dat hier met 13 weken wegging was Balou uit ons tweede nestje. Balou woog toen 2250 gram, en is een zoon van Freya, Nelson is haar kleinzoon:-)

Nu dat de kittens van Tessa zijn verhuisd is het een stuk rustiger in huis en kunnen de hummels van Domino fijn door de huiskamer lopen, rennen en spelen.
Een enkele keer is Mika iets te hard handig met het jonge spul, maar het valt reuze mee.
Nicolai gaat Lucifer heten, een leuke naam die mooi bij zijn rode jasje past. Lucifer eet al uit eigen beweging blikvoer, vaak samen met zijn mama.
Nelson eet brokken, b;ikvoer is niet aan hem besteed. Noortje wil wel hartjes eten en wat blikvoer, ik moet het haar wel aanbieden of zij uit haarzelf eet weet ik niet.
Martin is een paar dagen vrij en kan het dan mooi in de gaten houden, wat ons meisje nou eigenlijk eet.
Zorgen maak ik me niet om haar, om geen van drieën eigenlijk, ze groeien allemaal goed. Nog even en Nelson passeert de kilo!!!!!
Vandaag hebben ze hun tweede wormkuurtje gehad, ook hier zullen ze wel niks van merken.
De volgende gewichten mocht ik vandaag aflezen op de weegschaal:-)

Sorry maar ik denk dat er vandaag geen nieuwe foto's op het web komen van de kids van Domino. Het is toch nog gelukt:-))))
We zijn nl. erg druk want de boeven van Tessa zijn of gaan vandaag nog verhuizen.
De hummels gaan verder erg goed, ze eten allemaal hun prakje, Nelson wat minder maar die eet wat anders, want hij is nog steeds zo groot en sterk.

Ze scharrelen al door de hele huiskamer heen met hun dikke kontjes en staarten als antennes.
Dat ze nog niet bekwaam zijn om zonder toezicht door de huiskamer te rennen bleek van de week. Ineens hoorde ik weer een angstig gepiep. Nelson zat aan de booster vast van Martin zijn pc.
Hij hing er met zijn kleine nageltjes in. Ik heb em gered, hahaha de held van de dag. Nelson was me dankbaar en vleide zich lief tegen me aan, de schat!
Ik ben erg in mijn sas met dit nestje en Domino ook geloof ik, ze priet en proet, het is zo'n lief moederke.

We zijn een week verder en de kleintjes van Domino groeien als kool. En alle drie zijn nu voorzien van eigen mensen
Noortje en Nicolai eten beide lamshartjes, en hoe, heerlijk om te zien, en het gesmak klinkt mij als muziek in de oren.
Nelson voer ik de lamshartjes, en daarna eet hij het van het lepeltje af. Tja dat heb je als je groot en belangrijk bent, wat wil je met zo'n naam!

Onze babes worden al echte katjes en ze zijn mooi!!!
De dikke beer van een Nelson, het lieve snuitje van Nicolai en tja wat zal ik zeggen van Norali, ze is het helemaal in mijn ogen!!!
De kleintjes eten allemaal een beetje blikvoer, de één wat meer dan de ander, maar het gaat erin.
Een puinhoop maken van de kittenkooi, daar zijn ze ook errug goed in. En badderen in de waterbak is ook spannend, zucht....
Ze lopen al graag een stukje door de huiskamer, wat ze dan per dag wel even mogen doen. Ik ben zo bang om ze kwijt te raken!
Moeder Domino is nog steeds op en top moeder, zo mogen de kleintjes niet té ver van huis, de keuken is bv verboden terrein.
De foto's hierboven spreken voor zich denk ik....

13 0ktober 2005

Noortje hapt al lekker wat lamshartjes weg, haar broertjes vinden het niet echt wat.
Vandaag hebben de babes hun eerste wormkuurtje gehad, eng maar het is niet anders!

Dat de kleintjes van Domino goed groeien, dat wist ik al. Maar de weegschal gaf het vandaag ook mooi aan!!
Ik heb ze vandaag voor het eerst lamshartjes voor gezet en Noortje hapte er al aardig wat van weg.
Nicolai kon het ook een beetje waarderen, maar Nelson blijft een melkmuiltje. Alleen mama's melk is lekker en daar groei ik enorm van!
Een lepeltje met vlees kreeg ik niet eens in zijn bekkie. Met mijn vinger kreeg ik er wel wat in, maar nu heb ik dus geperforeerde vingers, auwwww....
Hij slikte het wél door, dus zo vies was het nou ook weer niet.
Het grint in de kattenbak van Domino heb ik vervangen door houtkorrels. Ik vind de kittens namelijk zo nu en dan in haar kattenbak en dat grint is niet goed voor hun buikjes.
Ach nog even en dan eten ze zelf en zullen ze het grint wel niet meer lekker vinden, zo gaat het altijd.
Hieronder zie je de gewichten, goed hè?

Domino vindt dat haar kittens dingen moeten doen waar ze nog niet aan toe zijn. Zo sleepte ze gisteren Nicolai naar de kattenbak, en met zo'n blik in haar ogen van POEPEN!!!!!
Ook ligt ze voor de kittenkooi haar kittens aan te moedigen om haar te volgen de wijde wereld in, maar nee de kleintjes liggen nog graag in de kittenkooi.
Ze spelen met hun pootjes en of met de oren van de nestgenootjes, een mooi gezicht om te zien.
Tot nog toe eet alleen Noortje wat van een bordje, de jongens kijken me aan met wat voor oneerbaar voorstel ik nu weer aankom hahaha, gekke jongens.
Het is genieten van onze bijzondere Domino en haar kittens!

Norali eet al pap van een bordje, tja en meid:-)
De jongens willen wel een lepeltje pap in hun bakkie, maar meer........nee dat kun je niet menen!!!
Ze scharelene door de kittenkooi, en als ze het even door hebben, ook daarbuiten.
Het is zo gek, deze kittens zijn zo groot dat je ze al veel meer wilt laten doen. Ze zijn net 3 en een halve week, maar ze zijn echt heel flink!!!
Ik vindt ze geweldig!!!

5 oktober 2005

De kittens van Domino zijn voorbeeldige beestjes. Ook Domino is een geweldige mama. Ik heb helemaal geen omkijken naar dit nestje.
In de de kattenbak van Domino heb ik gelukkig geen bloed meer gevonden en de dame poept nu regelmatig een flinke hoop in de bak.
Het valt alleen niet mee om de kittenkooi te verschonen met 4 bemoeiallen die wel even komen helpen. En die deze kleine muizen wel erg leuk vinden om mee te spelen.
Ja je raadt het al, de boefjes van Tessa doen hun best om hier in huis zoveel mogelijk te verstoren hahahaha....
De "muizen" hebben vandaag weer op de weegschaal gezeten, en die muizen beginnen al aardig aan de maat te komen:-)
En nee ik heb me niet vergist en ik heb ook geen tikfoutje gemaakt:-)

Eén oogje van Nelson zat vanavond dichtgeplakt. Dus ik pak em uit de kittenkooi en maak zijn oogje schoon.
Zalf erin, en als een echte man begon hij dus te schreeuwen, de piepert.
Domino reageerde erg fel op zijn gepiep en kwam mij even vertellen dat het niet kon waar ik mee bezig was, of ik daar onmiddelijk mee wilde stoppen hahahaha....
Die lieve schat van ons, wat is ze toch een zorgzame moeder!

Met Domino gaat het prima en is nog steeds de over gelukkig mamapoes.
Vandaag heb ik haar wat Tractonorm gegeven, want ze heeft al weer 3 dagen niet gepoept. Maar goed dat komt er wel uit als de medicatie zijn werk gaat doen.
Ik heb vadaag de kittens in de kittenkooi op de foto gezet, ze worden grappig. Met die halve petjes van oren hahahaha.
De oren van Nelson en van Nicolai zijn vast een week langer onderweg voordat ze boven op die grote dikke koppies staan:-)
Zijn ze niet mooi? Als je van mooi diep rood houdt dan is Nicolai niet te versmaden!!

1 oktober 2005

Gisteren heb ik met Domino een bezoekje gebracht aan de dierenarts.
Tot mijn schrik zag ik 's morgens bij haar plasjes, sliertjes met helder rood bloed in de kattenbak liggen. Ik vond dat het best veel bloed was!
Het waren echter wel flinke plassen, en Domino plast altijd heel hard hahaha, ze plast de kraters in het kattengrint.
Tussen de middag ben ik nog even bij haar gaan kijken, even om te checken of ze nog meer bloed verloren had en om te kijken of ze nog steeds goed voor haar kittens zorgden.
Ze had niet meer geplast en haar kittens lagen tevreden bij mama, niks aan de hand dus.
Om 17:00 uur kon ik bij de dierenarts terecht, ze had inmiddels 's middags nog wel een plas gedaan, weer een grote met een krater hahaha, en een heel klein beetje bloed.
Bloed is nooit goed en met de geschiedenis van Donna erbij, wilde ik toch zeker een antibioticakuurtje voor ons meiske hebben.
De dierenarts hoorde mijn verhaal aan en dacht niet dat het blaasontsteking kon zijn, daar plast ze te krachtig en te grote plassen voor. Hij dacht eerder aan baarmoederontsteking of vaginitis (ontsteking in de vagina).
Domino had ook koorts, maar dat had ik al gevoeld, ze gloeide. De dierenarts spoot een middel in tegen de koorts en ik kreeg antibiotica mee naar huis. Dit moet ze de komende 6 dagen slikken, daarna moet het over zijn.
Dat hoop ik dan maar, want waarschijnlijk heeft dit zitten sluimeren vanaf de bevalling, alhoewel ze toen toch ook antibiotica heeft gehad.
Maar goed, we wachten maar af. Ondertussen doet Domino alles wat van haar verlangd wordt, ze eet goed, drinkt goed en zorgt erg goed voor haar kittens die nu toch echt op dikke marmotten beginnen te lijken:-)
Nicolai heeft vandaag, jaja hij is al 17 dagen oud, zijn oogjes helemaal open. Tjongejonge wat heeft dat lang geduurd hahahaha, rode katertje hè. Ik heb ooit een nestje rode katertjes gehad en daarvan dacht ik dat ze geen ogen hadden, dat duurde bij alle vier ook zo enorm lang. Noortje en Nelson hebben hun ogen allang open, of zouden deze humpies nieusgieriger zijn??

28 september 2005

Hoera er mag weer gewogen worden!!!
De kittens van Domino doen alles volgens het boekje. Ze drinken goed, hebben allemaal de oogjes al open. Oogjes die niet ontstoken zijn, dat is ook nooit weg hahahaha...
Als ik half bij ze in de kittenkooi kruip komen ze me besnuffelen, dat vind ik altijd zo lief.
Verder heb ik helemaal geen omkijken naar deze hummels, Domino doet alles. dank je wel lieverd!
Domino is alleen errug kieskeurig wat eten betreft, ze is nog steeds verslingerd aan de Hills AD. De rest laat ze me houden, hoezo verwend hahaha...
De kittens groeien alsof het een lieve lust is, Nelson is een dikzakje, hij zal nog wat aan zijn pootjes moeten doen, want anders kunnen ze hem zodadelijk nauwelijks dragen.
Nicolai is een beetje een piepert en is mooi aan de maat. Zusjes Noortje groeit ook mooi en is zo nu en dan al op pad in de kittenkooi!
Heerlijk zo'n zorgeloos nestje!

De kittens van Domino beginnen al een beetje op katjes te lijken. De jongens hebben een dik koppie, vooral Nelson das een echt beertje.
Nicolai is mooi diep rood. Zijn oogjes zijn als laatste aan het open gaan, maar ik heb dat vaker gehad met rode katertjes:-)
Norali is een lieftal poesje, mijn kadootje van Domino! Ik ben erg blij met deze meid, zucht.....

Het is al weer een week geleden dat de kittens van Domino werden geboren.
Daarom hebben ze vandaag op de weegschaal gelegen, want zo eens in de week noteer ik hun gewichten.
De eerste paar dagen heb ik ze nog een flesje gegeven, maar daar ben ik na het weekend mee gestopt. Domino kan het helemaal alleen!!
Nou zou je denken dat ik ze de hele dag alleen kan laten! Nee, mispoes, Domino heeft er een handje van om de hele kittenkooi overhoop te zetten. Dan ligt hier een kitten, en daar............gr......
Das nou net niet wat ik wil, maar tja Domino denkt er anders over.
Omdat ons moederke te weinig poept naar mijn zin, na de bevalling pas weer op zaterdag, en verder niet meer. Ben ik een paar druppels olijfolie door haar voer gaan mengen.
En ik mocht van de dierenarts Tractonorm geven. En ja hoor vannacht heeft ze wat op de bak gedaan.
Ze heeft nu weer wat anders op de menukaart staan. Wilde ze de eerste paar dagen niets anders eten dan gemalen lamshartjes, nu wil ze alleen nog Hills AD. En haar wil is wet, daar zorgt ze wel voor:-)
Zo ook gisteren. Als de poesjes net bevallen zijn dan krijgen ze rust en haal ik weinig katten naar binnen. Het is mooi weer, dus ze kunnen fijn in de ren spelen.
Alleen Donna komt 's nachts binnen, want die moet medicijnen enzo. Ach dacht ik, laat ik Belle ook een avondje binnenhalen! Domino dacht er anders over en als Belle in de buurt van de kittenkooi kwam, werd er vijandig gemauwd. En als ze helemaal dicht in de buurt kwam, hengelde Domino met een voorpoot door de tralies van de kittenkooi heen. Nee Belle moet ze duidelijk niet.
Toch zal ze er aan moeten wennen, want als ze nu echt denkt dat alle katten 13 weken buiten blijven omdat madam dat wenst, dan heeft ze het mis...................denk ik:-)
Hieronder volgende de gewichten van de kittens. De oogjes gaan ook al bijna open, heerlijk, ik kan bijna niet wachten tot ze op hun pootjes staan!

De eerste "foto-sessie" van de kittens is gemaakt. Het valt niet mee om zulke humpies op de foto te zetten.
Het zijn groepsfoto's geworden, maar als je ze allemaal gezien hebt, dan heb je een beeld van onze gekleurde drieling en hun moedertje.
Ook heb ik de kittens namen gegeven, maar zoals je wel weet, kan dat nog veranderen. Niks is zo veranderlijk als ondergetekende hahahaha...
Het poesje heet Norali Norveig, Noortje dus.
Nicolai Njord, zo heet het rode ventje. Rood en Nicolai, Sint Nicolaas en kornuiten.
De naam Njord heb ik erbij gezet, Njord is de vader van Freya. Dit kitten is de kleinzoon van onze Freya.
Het zwart gestreepte manneke heet Nelson, naar de grote Mr. Nelson Mandela. Hopelijk wordt onze Nelson net zo groots als Mr. Nelson Mandela.
Als tweede naam heet hij Narfi. Narfi was de eerste reus in de Jotunheimen, een door ons graag bezocht natuurgebied in Noorwegen. Jotunheimen betekent:"Huis van de reuzen"

Vanmorgen is het zwart gemarmerd met witte ventje overleden. Tijdens de bevalling heeft hij waarschijnlijk vocht in de longen gekregen. Hij had nogal benauwd gedaan vlak na zijn geboorte volgens Martin.
Het komt niet onverwacht, gisteren dronk hij niet echt uit de fles en hij voelde slap en koud aan. Helaas hebben wij ervaring in dit soort dingen.
Vanmorgen lag Domino boven op dit kitten en dat zei voor mij al meer dan genoeg.
Verder schoot ik vanmorgen gelijk in de stress toen ik maar 3 kittens in de mand vond in plaats van 4. Domino had haar dochtertje naast de mand gelegd, pffffffffffff. Dat was schrikken.
Domino is erg onrustig op dit moment en gaat met haar kinderen slepen als ze de kans ziet.
Daarom heb ik haar vandaag in de grote mand gelegd en ik geloof dat ze dat wel fijn vindt.
Voorlopig blijf ik de kittens de fles geven, ze groeien niet echt zonder mijn flesjes, maar dat hindert niet!
Hopelijk vindt ze nu wat meer rust en krijgen de kittens de kans om melk bij Domino te drinken.
Ze verzorgd haar kinderen wel goed, want de kittens zijn allemaal mooi schoon en droog!!

Toch wil ik nog even wat kwijt. Soms hoor je mensen zeggen, we nemen een nestje.
Maar die moeten toch echt niet denken dat alles vanzelf gaat. Wat wij hier meemaken is vrij normaal, als ik zo om me heen kijk en luister.
Wij zijn geen uitzondering.
Kittens grootbrengen is een hele sport, waar je veel tijd en energie in moet steken.
Maar als ik dan die lieve wollebollen van Tessa hier ons huis zie molesteren, dan is het de moeite meer dan waard.
Ik wil iedereen waarschuwen: "denk goed na, wat je er voor over hebt en wat je aan denkt te kunnen!"

15 september 2005
Tegen de avond.

Domino blijft nu voort de hele dag in de mand liggen bij haar kittens. Ze ziet er erg tevreden uit.
Vanmorgen rond een uur of 9 heb ik de kittens voor het laatst een flesje gegeven. Ik wilde effe checken of de melk van Domino al genoeg was.
Alle kittens zijn aangekomen, de ene wat meer de andere wat minder. Toch heb ik besloten om bij te flessen. Niet meer omn de 2 uur, maar om de 4 uur en 's nachts niet meer.
Ik denk wel dat dat genoeg is. De kttens zijn ook bijnna helemaal droog nu, Domino neemt haar taken waar, hoera!
Ze ligt apetrots in de mand te kijken, met een verliefde blik in haar ogen, die ik ken van onze Freya, haar moedertje. Freya kan ook zo hemels kijken als ze kittens heeft!

We zijn een dag verder. De kittens zijn om de 2 á 3 uur geflesd, ook vannacht. Om de één of andere reden bleef Domino niet in de nestmand liggen.
Als we haar dan bij de kittens neer legde dan was er geen respons van moeder naar kinderen, wel andersom.
Dit resulteert dus weer in natte vieze kittens, maar daarvan weet ik dat dat snel over is als mamapoes haarzelf wat beter voelt.
Ook Domino krijgt dwangvoeding van ons, net als Tessa een paar weken geleden.
Zo juist heb ik Domino weer bij haar kittens in de mand gelegd en nu begint ze met haar pootjes de trappelen. je kent dat wel, ze heeft het naar haar zin, ook lag ze net te spinnen.
Ze heeft zelfs een paar kittens proberen te wassen. Zou Domino dan nu moeder zijn geworden, voor de derde keer!

Vanmorgen zo rond een uur of half 9 ging op mijn werk de telefoon! Het was Martin en als die zo vroeg belt op zijn vrije dag dan is er wat!!
En ja hoor de kittens van Domino wilde eruit.
Nou is deze dame niet echt een schoolvoorbeeld van een rustige bevalling heb ik begrepen, ze dreef met haar gewandel Martin tot wanhoop!
Maar onze vriendin Linda was snel ter plekke, dank je wel!!!!
Domino wilde niet in de doos, niet in de mand en ook niet in de kittenkooi, ze wilde op de voordeurmat, het eigenwijze tutje!!
Als eerst werd het lapje geboren met een gewicht van 120 gram.
Als snel volgde haar broertje, het rode kitten. Hij weegt 106 gram. Daarna nam madam een pauze van ruim 2 uur.
Het zwart gestreept met witte kitten kwam ter wereld met een gewicht van maar liefst 135 gram. Kort daarop volgde het koetje, het zwart bonte koetje. Hij weegt 112 gram.
Jeetje wat een gewichten voor een poesje als Domino, ze is er dan ook helemaal kapot van.
Zo juist zijn we even met haar naar de dierenarts gegaan, die heeft haar Python en antibiotica gespoten. We miste namelijk een placenta.
De placenta is er inmiddels uit en Domino ligt bij te komen van haar grote avontuur van vandaag.
Ik heb de kittens ook even een flesje KMR melk gegeven en dat ging er wel in. Zo kan mamapoes nog even rust nemen!